ความสัมพันธ์ระหว่างเลเวอเรจและมาร์จิ้นคืออะไร..?

[Dean]

แนวคิดของเลเวอเรจเป็นหนึ่งในแนวคิดที่สำคัญที่สุดของการซื้อขายในตลาดการเงิน เนื่องจากเลเวอเรจจะเพิ่มผลกำไรของคุณเป็นร้อยเท่า นี่คือสาเหตุที่เราไม่สามารถเข้าใจเลเวอเรจทางการเงินได้หากปราศจากความคุ้นเคยกับแนวคิดทั้งสองนี้ (ความเสี่ยงด้านการจัดการและผลตอบแทนจากการลงทุน) การใช้เลเวอเรจต้องใช้ความเป็นมืออาชีพอย่างมาก มันคือดาบสองคม เนื่องจากมันอาจก่อให้เกิดผลกำไรมหาศาลหรือขาดทุนมหาศาลเช่นกัน คุณควรใช้เลเวอเรจสูงสุดที่เป็นไปได้หรือไม่? เลเวอเรจมีประโยชน์เท่าเทียมกันในการซื้อขายหุ้น สกุลเงิน และสินค้าโภคภัณฑ์หรือไม่?


เลเวอเรจคืออะไร?
เลเวอเรจหมายถึงอำนาจในการเปิดข้อตกลงขนาดใหญ่โดยใช้เงินทุนที่ค่อนข้างเล็ก ด้วยการมีเงิน $1,000 ในบัญชีของคุณ คุณสามารถซื้อขายในสัญญามาตรฐานที่มีมูลค่า $100,000 ซึ่งหมายความว่าเลเวอเรจของคุณคือ 100:1 ในเวลาเดียวกัน สัญญามาตรฐานสามารถเปิดได้โดยมีบัญชีที่มีมูลค่าเพียง $500 ซึ่งหมายความว่าเลเวอเรจที่ใช้คือ 200:1 ส่วนของทุนที่คุณใช้หรือจำนวนเงินที่คุณจ่ายจากยอดเงินในบัญชีของคุณเรียกว่ามาร์จิ้น หนี้สินทางการเงินเป็นผลมาจากการใช้เงินทุนที่ยืมมาเป็นแหล่งเงินทุนเพื่อให้ได้ผลตอบแทนจากเงินทุน เลเวอเรจเป็นกลยุทธ์การลงทุนที่ใช้เงินทุนที่ยืมมา โดยเฉพาะเครื่องมือทางการเงินต่างๆ หรือเงินทุนที่ยืมมา เพื่อเพิ่มผลตอบแทนจากการลงทุนที่อาจเกิดขึ้น เลเวอเรจทางการเงินยังสามารถระบุจำนวนหนี้ที่บริษัทใช้ในการจัดหาสินทรัพย์


ความสัมพันธ์ระหว่างเลเวอเรจและมาร์จิ้น:
มาร์จิ้นคือเงินทุนขั้นต่ำที่ต้องมีในบัญชีซื้อขายของคุณเพื่อเปิดสถานะใหม่ เช่น ด้วยเลเวอเรจ 100:1 เมื่อคุณเปิดสัญญามาตรฐาน มูลค่าของสัญญาคือ 100 000 ดอลลาร์ คุณต้องจ่าย 1,000 ดอลลาร์เป็นมาร์จิ้น (เพราะเลเวอเรจคือ 100:1) ยิ่งคุณมีมาร์จิ้นมากเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งเปิดลอตได้มากเท่านั้น มาร์จิ้นและเลเวอเรจตรงข้ามกัน โดยเป็นสัดส่วนที่ตรงกันข้าม ดังนั้นยิ่งมาร์จิ้น (จำนวนเงินที่คุณเป็นเจ้าของ) มากกว่า เมื่อเทียบกับเลเวอเรจ (เลเวอเรจที่โบรกเกอร์ให้คุณยิ่งมากขึ้น) โปรดทราบว่ามาร์จิ้นกลับเลเวอเรจ อัตราส่วนเลเวอเรจหมายความว่าด้วยเลเวอเรจ 1:50 คุณต้องการ 1/50 = 2% เป็นมาร์จิ้นเริ่มต้นเพื่อเปิดข้อตกลงใหม่


ผู้เชี่ยวชาญใช้เลเวอเรจอย่างไร?
ผู้ค้ามือใหม่กำลังใช้เลเวอเรจที่ใหญ่มากและผลที่ได้คือการสูญเสียเงินจำนวนมาก แต่ผู้ค้ามืออาชีพใช้เลเวอเรจที่ไม่เกิน 30: 1 เนื่องจากความพร้อมของเลเวอเรจที่สำคัญไม่ใช่ข้อได้เปรียบ ในการใช้เลเวอเรจ คุณต้องเพิ่มทุนหรือลดขนาดสัญญาของคุณโดยไม่ต้องเสี่ยงกับการใช้เลเวอเรจที่สูงมาก

[Rena]

ในขั้นต้นตลาดสกุลเงินหรืออัตราแลกเปลี่ยนถูกจำกัดให้นักลงทุนรายใหญ่ที่มีทุนขนาดใหญ่ที่อนุญาตให้มีผลกำไรที่ดีจากการเคลื่อนไหวของสกุลเงิน แต่ด้วยการพัฒนาของตลาดและการเกิดขึ้นของบริษัทนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์จึงได้มีการสร้างระบบเลเวอเรจและมาร์จิ้น ซึ่งช่วยให้ผู้ค้ารายย่อยสามารถซื้อขายแลกเปลี่ยนและทำกำไรจากการเคลื่อนไหวของราคาในช่วงแคบได้เกือบตลอดเวลา

แนวคิดของเลเวอเรจในตลาดการเงินคือความสามารถในการควบคุมหรือซื้อขายในปริมาณมากโดยใช้เงินจริงจำนวนเล็กน้อยที่ฝากไว้ในบริษัทนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์ และเลเวอเรจเป็นการอำนวยความสะดวกที่บริษัทนายหน้าจัดหาให้กับนักลงทุนหรือนักเก็งกำไร เพื่อให้เขาสามารถซื้อขายได้สองเท่าของขนาดทุนที่เขาเป็นเจ้าของ ตัวอย่างเช่น หากนายหน้าให้เลเวอเรจ (1:50) หมายความว่านายหน้าให้ผู้ค้ามีความสามารถในการซื้อขาย 50 เท่าของปริมาณการซื้อขายของเขาในตลาด

ซึ่งหมายความว่าบริษัทนายหน้าจัดหาสิ่งอำนวยความสะดวกให้กับผู้ค้าที่ทำให้การซื้อขายของเขาในตลาดถึง 50 เท่าของขนาดของข้อตกลงเดิมและสิ่งอำนวยความสะดวกนี้จะถูกส่งคืนไปยังบริษัทโดยตรงหลังจากการปิดการซื้อขายและผลกำไร หรือความสูญเสียที่เกิดขึ้นจากการซื้อขายจะถูกคำนวณและเพิ่มหรือหักออกจากทุนเดิม

เพื่อชี้แจง หากคุณเปิดข้อตกลงสกุลเงินยูโรมูลค่าหนึ่งพันดอลลาร์ ข้อตกลงนี้ในตลาดจะมีมูลค่า 50,000 ดอลลาร์ เนื่องจากสิ่งอำนวยความสะดวกที่บริษัทนายหน้าจัดหาให้ และนี่คือสิ่งที่ทำให้อัตราส่วนกำไรหรือขาดทุนเมื่อเทียบกับ ปริมาณเดิมมาก

เพื่อให้เข้าใจระบบเลเวอเรจและมาร์จิ้นใน Forex คุณต้องมีความรอบรู้ในสัญญาซื้อขาย Forex ให้ทำตามตัวอย่างต่อไปนี้:

# สมมติว่าผู้ค้ามีบัญชีที่มียอดเงินคงเหลือ $1,000
# ในบริษัทนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์ที่ให้เลเวอเรจ 100:1
# เขาต้องการเปิดตำแหน่งซื้อในคู่ USD/CAD
# ด้วยสัญญาขนาดเล็ก 0.10 นั่นคือปริมาณของมันคือ 10,000 หน่วยของสกุลเงินหลัก ซึ่งก็คือดอลลาร์สหรัฐฯ

หากไม่มีเลเวอเรจ นักเทรดฟอเร็กซ์จะไม่สามารถทำธุรกรรมการซื้อ 10,000 ดอลลาร์ด้วยขนาดบัญชี 1,000 ดอลลาร์เท่านั้น แต่ด้วยระบบมาร์จิ้นและเลเวอเรจ เขาสามารถทำได้ และบริษัทเปิดสัญญากับ เทรดเดอร์เพื่อแลกกับการจองทุนจำนวนหนึ่งที่สมส่วนกับขนาดของสัญญาและเลเวอเรจ เรียกว่า "มาร์จิ้นที่สงวนไว้" และคำนวณโดยการหารมูลค่าสัญญาด้วยมูลค่าของเลเวอเรจ

10,000 / 100 = $100

ดังนั้น 100 ดอลลาร์จะถูกหักออกจากเงินทุนสำรอง โดยเหลือ 900 ดอลลาร์ในบัญชี ซึ่งเป็นมาร์จิ้นที่มีอยู่