นโยบายการเงินหมายถึงอะไร?

[Jeans]

นโยบายการเงินหมายถึงอะไร
นโยบายการเงินสามารถอธิบายได้ว่าเป็นนโยบายประเภทหนึ่งที่ธนาคารกลางใช้ในการควบคุมปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจเพื่อเพิ่มการเติบโตและการพัฒนาทางเศรษฐกิจในประเทศและเพื่อควบคุมอัตราเงินเฟ้อและอัตราการว่างงานในระบบเศรษฐกิจ นโยบายการเงินเป็นหนึ่งในนโยบายของรัฐบาลและนโยบายการคลัง มีหลายสาเหตุที่รัฐบาลใช้นโยบายการเงิน


เหตุผลในการใช้นโยบายการเงิน
เหล่านี้เป็นวัตถุประสงค์ของรัฐบาลและธนาคารกลางในการใช้นโยบายการเงินเพื่อควบคุมการไหลเวียนของเงินในระบบเศรษฐกิจ


การว่างงาน: นโยบายการเงินอาจมีผลกระทบเชิงบวกหรือเชิงลบต่ออัตราการว่างงานในระบบเศรษฐกิจ เมื่อมีปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจสูง ก็จะลดอัตราการว่างงานในระบบเศรษฐกิจโดยการส่งเสริมกิจกรรมทางธุรกิจที่จะนำไปสู่การจัดหางานในระบบเศรษฐกิจมากขึ้น


อัตราเงินเฟ้อ: นโยบายการเงินสามารถมีอิทธิพลต่ออัตราเงินเฟ้อในระบบเศรษฐกิจ เช่น เมื่อเงินหมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจสูง ก็จะเกิดภาวะเงินเฟ้อ เพราะประชาชนจะมีการใช้จ่ายในการซื้อสินค้าและบริการเป็นจำนวนมาก ดังนั้น รัฐบาลจะขึ้นราคาสินค้าเพื่อให้ประชาชนมีการใช้จ่ายมาก เพื่อซื้อสินค้าชิ้นเดียว


อัตราแลกเปลี่ยน: ธนาคารกลางกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนของสกุลเงินของประเทศเทียบกับสกุลเงินต่างประเทศอื่น ๆ นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลหลักที่ธนาคารกลางเข้าร่วมในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศเพื่อป้องกันไม่ให้สกุลเงินของประเทศของเธอตกต่ำในอัตราแลกเปลี่ยน อัตราแลกเปลี่ยนคือจำนวนเงินที่สกุลเงินหนึ่งจะมีมูลค่าในขณะที่แลกเปลี่ยนกับสกุลเงินอื่น ตัวอย่างเช่น อัตราแลกเปลี่ยน €1 เป็น usd คือ $1.17

[NETT]

นโยบายการเงิน หมายถึง นโยบายและขั้นตอนที่ธนาคารกลางของประเทศใช้เพื่อควบคุมปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมระดับเงินเฟ้อให้อยู่ในระดับที่เหมาะสม สามารถบรรลุเสถียรภาพของราคาสินค้าและบริการนอกเหนือจากการรักษาไว้ เสถียรภาพของอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศและการจ้างงานสูงสุดเพื่อให้บรรลุเป้าหมายทางเศรษฐกิจและเพื่อกระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจ



เครื่องมือนโยบายการเงินคืออะไร?
มีเครื่องมือหลักสามอย่างที่ใช้โดยธนาคารกลางส่วนใหญ่เพื่อควบคุมปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจ ได้แก่ :

• อัตราดอกเบี้ย : เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่สำคัญที่สุดที่ธนาคารกลางใช้ในการมีอิทธิพลต่อปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจ ในช่วงที่เศรษฐกิจมีเงินเฟ้อต่ำ ธนาคารกลางสามารถลดอัตราดอกเบี้ยเพื่อกระตุ้นให้ผู้คนและบริษัทต่างๆ กู้ยืมเงินจากธนาคารมากขึ้น และเพื่อให้ประชาชนและนักลงทุนถอนเงินจากธนาคารเพื่อนำเงินของตนไปลงทุนในระบบเศรษฐกิจเพื่อเพิ่มปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจและเพื่อกระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจในระบบเศรษฐกิจ และในทางกลับกัน เมื่ออัตราเงินเฟ้อสูงขึ้นในระดับสูง ธนาคารกลางมักจะขึ้นอัตราดอกเบี้ยเพื่อกระตุ้นให้ผู้คนฝากเงินเข้าธนาคารเพื่อรับประโยชน์จากอัตราดอกเบี้ยที่สูง และทำให้ธุรกิจต่างๆ กู้ยืมเงินจากธนาคารได้ยาก เนื่องจาก เป็นผลจากต้นทุนการกู้ยืมเงินจากธนาคารที่สูง และสิ่งนี้นำไปสู่การลดลงของปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจ ซึ่งจะลดอัตราเงินเฟ้อทีละขั้นตอนจนกว่าจะถึงระดับที่เหมาะสม
• การดำเนินการในตลาดเปิด (omo) : เป็นเครื่องมือสำคัญอันดับสองที่ธนาคารกลางใช้เมื่อพบว่าผลกระทบของอัตราดอกเบี้ยไม่เพียงพอที่จะส่งผลต่อระดับเงินเฟ้อ ที่ซึ่งธนาคารกลางสามารถออกพันธบัตรรัฐบาลเพิ่มเติมเพื่อขายพันธบัตรเหล่านี้ให้กับนักลงทุนเพื่อแปลงเงินสดเป็นเงินลงทุนเพื่อลดปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจ แต่เมื่อธนาคารกลางต้องการเพิ่มปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจก็มักจะซื้อพันธบัตรรัฐบาลเหล่านี้คืนจากนักลงทุนเพื่อแปลงเงินลงทุนเป็นเงินสดในมือเพื่อกระตุ้นให้ใช้จ่ายเงินในระบบเศรษฐกิจเพื่อกระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจ
• ข้อกำหนดเงินสำรอง : คือเปอร์เซ็นต์ที่ธนาคารควรเก็บไว้จากยอดเงินฝากทั้งหมดของลูกค้าในธนาคารโดยไม่ใช้เปอร์เซ็นต์นี้ในการให้กู้ยืม และอัตราร้อยละนี้จะกำหนดโดยธนาคารกลาง เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความต้องการเงินสำรองจะทำให้ความสามารถของธนาคารในการให้กู้ยืมแก่ลูกค้าของตนลดลง ดังนั้น ธนาคารกลางจะปรับตัวสูงขึ้น เมื่อพวกเขาต้องการลดปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจโดยไม่ขึ้นอัตราดอกเบี้ย และเมื่อธนาคารกลางต้องการเพิ่มปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจโดยไม่ลดอัตราดอกเบี้ย พวกเขามักจะลดเปอร์เซ็นต์ของข้อกำหนดเงินสำรองเพื่อเพิ่มความสามารถของธนาคารในการให้สินเชื่อแก่ลูกค้าของตน